υδρόφθαλμος

-η, -ο, θηλ. και -ος, Ν

1. (για πρόσ.) αυτός που πάσχει από υδροφθαλμία

2. το αρσ. ως ουσ. ο υδρόφθαλμος

ιατρ. πάθηση τών οφθαλμών κατά την οποία ο βολβός διογκώνεται λόγω αυξήσεως τής ενδοφθάλμικής πίεσης, αλλ. υδροφθαλμία ή βουφθαλμία.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. hydropthalmus (< υδρ[ο]-* + οφθαλμός). Η λ. μαρτυρείται από το 1867 στον Ιωάνν. Παδοβά].